In Memoriam

Eenieder die foto's van dierbaren liever niet in deze pagina opgenomen ziet, kan ze op eenvoudig verzoek laten verwijderen via dit mailadres:

reunie60jarigenrekem2019@gmail.com


"De Heer geeft en de Heer neemt!"  ...zou onderdeel van de homilie kunnen zijn geweest die de pastoor voerde tijdens de begrafenis van onze leeftijdsgenoten die ons in de loop der jaren reeds zijn ontvallen.  We staan er nauwelijks bij stil want het is een gebeurtenis waarover we liever niet te veel nadenken en die we liefst zo ver mogelijk voor ons uit schuiven.  Toch zijn er al verschillende van onze kameraden heengegaan.  Via deze weg willen we ons hen voor eeuwig blijven herinneren.

Robbie Beckers

Al op zeer jonge leeftijd ging van ons heen Robbie Beckers, toen woonachtig in de Hilarion Thanslaan.  Robbie zat op internaat in Heusden toen er op 23 januari 1974 om 22.30 uur brand uitbrak met catastrofale gevolgen.  Maar liefst 23 jongens tussen 12 en 16 jaar lieten er het leven.  De oorzaak was vermoedelijk een stiekem gerookte sigaret door een leerling in de slaapzaal op de tweede etage van het oudste gebouw daterende uit 1932.  De brand ontstond in de buurt van de ingang van de slaapzaal en bemoeilijkte de vluchtweg. Daarbij kwam ook dat de 63 bedden in de slaapzaal werden gescheiden door zeer brandbare dunne houten wanden die de brandverspreiding versnelden.  

Een week na de ramp vond er in de kerk van Heusden een gezamenlijke rouwdienst plaats waar alle slachtoffertjes opgebaard lagen in een witte kist.

Na de begrafenis werd het gebeuren niet meer besproken.  De tijdsgeest was toen geheel anders en het was om allerlei reden niet gepast om er nadien nog veel ruchtbaarheid aan te geven.  Een reportage over de feiten in 2018 op de Nederlandse televisie, toonde aan hoe de nabestaanden opgezadeld bleven met grote trauma's.  Psychologische bijstand en slachtofferhulp waren toen nog vrijwel onbestaande.  Pas 25 jaar na de feiten vanaf 1999, zou de brand jaarlijks worden herdacht door de school.  De ramp vond plaats tijdens de lopende formatiegesprekken voor de regering Tindemans.  Samen met de eveneens ophefmakende brand in de Innovation te Brussel op 22 mei 1967, maakte het gebeuren grote indruk, waardoor het invoeren van nieuwe wetten betreffende brandveiligheid in een stroomversnelling raakten.

Leon Hermans

Leon Hermans, in zijn kindertijd woonachtig op het Hangveld (in die tijd slechts één doodlopende straat),

kwam te overlijden in 1984.

Ook Patrick Rouflart stierf veel te jong.   

Hij ging van ons heen op 29-jarige leeftijd in het voorjaar van 1989.

Gilbert Opsteyn

In 2013 overleed Gilbert Opsteyn aan de gevolgen van een levensbedreigende ziekte.  Gilbert was als kind woonachtig in de Kampstraat.  Op 't Kempke, zoals in de volksmond wordt gezegd.  Van Gilbert is er helaas geen foto beschikbaar.

Marc Fraussen

Op 20 december 2018 is ons Marc Fraussen ontvallen na een slepende ziekte. 

Als kind woonde Marc vroeger in de Walstraat in Oud-Rekem.  Nu was hij woonachtig in Neerharen. 

Opvallend is dat Marc altijd die guitige blik van tijdens zijn kindertijd is blijven behouden.

Patrick Stouten

Patrick Stouten (° 15/09/1958) behoort niet tot onze leeftijdsgroep maar was de echtgenoot van onze vriendin Marie-Jeanne Bauduin.  Het spreekt vanzelf dat we Marie-Jeanne haar man hier eveneens een plaatsje geven.  Ook Patrick (vroeger woonachtig op de Heirbaan in Rekem), overleed na ernstige gezondheidsproblemen op 02 maart 2016.

Arnold (Paul) Vrancken

Paul Vrancken (°29/03/1957) is eveneens twee jaar ouder dan ons en was de echtgenoot van onze schoolvriendin Christiane Stouten.  Paul overleed na een slepende ziekte in het ziekenhuis te Genk op 10 december 2014.

Fernand Crijns

Fernand Crijns (°17/01/1958), echtgenoot van onze leeftijdsgenote Yolanda (Yole) Weytjens, werd eveneens slachtoffer van de ziekte van deze tijd.  Fernand kwam te overlijden op 25 juli 2018.


Guido (Bibi) Hendrikx

Op 11 maart 2021 ging onze leeftijdsgenoot en goede vriend Guido (Bibi) Hendrikx (°01/12/1959) van ons heen.  Guido vocht een ongelijke strijd uit tegen de ziekte met de grote K.  Lange tijd zag hij de toekomst hoopvol tegemoet doch uiteindelijk moest hij zich gewonnen geven en keerde vanuit het ziekenhuis huiswaarts om er vredig in te slapen, omringd door zijn geliefden. Guido, een graag geziene kameraad in uitgebreide kringen, laat inmiddels een grote leegte achter.